Algemene betekenis / Tarot de Marseille
De ster tarotkaart is een van de meest positieve kaarten in de Tarot de Marseille. Het staat voor hoop, inspiratie, vernieuwing en genezing. Het laat zien dat je verbonden bent met het universum en dat je je doelen kunt bereiken. Het moedigt je ook aan om gul, altruïstisch en spiritueel te zijn.
Volgens Alejandro Jodorowsky, een bekende tarotist en filmmaker, is de ster een symbool van de vrouwelijke energie die het leven voedt. De vrouw op de kaart giet water uit twee kruiken, een op het land en een in het water. Dit betekent dat ze zowel de materiële als de spirituele wereld voedt. Ze is naakt, wat haar zuiverheid en kwetsbaarheid toont. Ze is ook in harmonie met de natuur, zoals blijkt uit de twee bomen en de vogel achter haar. De acht sterren in de lucht vertegenwoordigen de acht planeten die toen bekend waren, en ook de acht richtingen van de windroos. De grote ster in het midden is de poolster, die de weg wijst naar het noorden en naar je bestemming.
De ster tarotkaart is dus een kaart van optimisme, schoonheid en wijsheid. Het nodigt je uit om je hart te openen voor het licht en het leven. Het belooft je ook dat je beschermd wordt door een hogere macht en dat je dromen uit zullen komen.
Als je de ster tarotkaart trekt tijdens een tarotkaartlegging, betekent dit dat je een moment van hoop, inspiratie en inzicht ervaart. Je voelt je verbonden met het universum en je hebt vertrouwen in jezelf en je toekomst. Je bent bereid om je hart te openen voor het licht en het leven. Je kunt ook verwachten dat je genezing, vrede en harmonie zult vinden in je situatie.
De ster tarotkaart kan ook duiden op een zinvolle bezigheid, een veelbelovende relatie of een creatief project waar je aan werkt of wilt beginnen. Je hebt de potentie om je doelen, ambities en dromen te bereiken, als je maar optimistisch blijft en hard werkt. De ster is een beschermende kaart die je de weg wijst naar je bestemming.
De betekenis van de ster tarotkaart kan variëren afhankelijk van de vraag die je stelt, de context van de legging en de positie van de kaart. Het is daarom belangrijk om altijd je eigen intuïtie te volgen en de kaart te interpreteren in relatie tot de andere kaarten die je hebt getrokken.
Carl Jung en de Archetypes
Carl Jung was een beroemde Zwitserse psychiater en psychoanalyticus die veel interessehad in de symboliek en de archetypen van de tarotkaarten. Hij zag de tarot als een manier om toegang te krijgen tot het collectieve onbewuste, dat de gemeenschappelijke erfenis is van de mensheid. Hij beschouwde de tarot als een projectief systeem, dat wil zeggen dat de kaarten die men kiest een weerspiegeling zijn van de innerlijke toestand van de persoon.
Over de tarotkaart van de Ster zei Jung het volgende: "De Ster is het symbool van onze eigen ziel, die ons leidt en ons verlicht op onze levensweg. Het is ook het symbool van de individuatie, het proces waarbij we ons bewust worden vanonze ware zelf en onze unieke bestemming. De Ster is verbonden met het archetype van de Anima, de vrouwelijke kant van de mannelijke psyche, die hem inspireert en hem in contact brengt met zijn creativiteit en spiritualiteit. De Ster is ook gerelateerd aan het archetype van de Zelf, het centrum en het doel van de hele persoonlijkheid, dat zich manifesteert als een innerlijke gids of een hogere macht."
Jung gebruikte zelf de tarotkaarten als een hulpmiddel voor zijn analytische psychologie. Hij geloofde dat de tarotkaarten een rijke bron waren van symbolen die konden helpen om de complexe en vaak verborgen aspecten van de menselijke psyche te onthullen. Hij moedigde zijn patiënten en studenten aan om metde tarot te experimenteren en hun eigen betekenissen en interpretaties te ontdekken.
In het boeddhisme
Schoonheid is een belangrijk aspect van het boeddhisme, omdat het een manier is om de waarheid, de goedheid en de verlichting te benaderen en te ervaren. Het boeddhisme ziet schoonheid als een bovenzinnelijk fenomeen, dat niet afhankelijk is van uiterlijke vormen, maar van de zuiverheid van de geest. Schoonheid is ook een aardse realiteit, die zich uit in de kunst, de natuur en het menselijk lichaam. Schoonheid is dus zowel een doel als een middel in het boeddhistische pad.
Het boeddhisme leert dat alles wat bestaat vergankelijk, onbevredigend en leeg van inherent bestaan is. Dit betekent dat niets een vaste essentie of identiteit heeft, maar afhankelijk is van andere factoren en omstandigheden. Dit inzicht kan leiden tot het loslaten van gehechtheid, begeerte en lijden, en het ontwaken tot de ware aard van de werkelijkheid, die leeg, open en dynamisch is. Dit wordt ook wel de ultieme schoonheid genoemd, die niet met woorden of concepten te beschrijven is, maar alleen met directe ervaring te kennen is.
Het boeddhisme erkent ook dat er een conventionele schoonheid bestaat, die gebaseerd is op de zintuiglijke waarneming en de culturele normen. Deze schoonheid is relatief en veranderlijk, en kan zowel positieve als negatieve effecten hebben. Positief gezien kan conventionele schoonheid een bron van inspiratie, vreugde en mededogen zijn. Negatief gezien kan conventionele schoonheid een bron van begeerte, jaloezie en ontevredenheid zijn. Het boeddhisme raadt daarom aan om conventionele schoonheid met wijsheid en ethiek te benaderen, en niet te verwarren met ultieme schoonheid.
Het boeddhisme heeft een rijke traditie van kunstzinnige expressie, die verschillende vormen aanneemt in verschillende culturen en scholen. Boeddhistische kunst heeft als doel om de geest te zuiveren, te verheffen en te transformeren. Boeddhistische kunstenaars gebruiken vaak symbolen, kleuren, vormen en geluiden om de leer van Boeddha te verbeelden en over te brengen. Boeddhistische kunst kan ook een vorm van meditatie zijn, waarbij de kunstenaar zich concentreert op het object of het proces van creatie. Boeddhistische kunst kan ook een vorm van devotie zijn, waarbij de kunstenaar zijn of haar respect en dankbaarheid toont aan Boeddha en andere verlichte wezens.
Een voorbeeld van boeddhistische kunst is poëzie, die vaak gebruikt wordt om spirituele ervaringen, inzichten en emoties uit te drukken. Boeddhistische poëzie kan ook een manier zijn om de schoonheid van de natuur, het leven en het nirwana te prijzen. Een bekende boeddhistische dichter is Milarepa (1052-1135), die vele liederen schreef over zijn zoektocht naar verlichting in Tibet. Een fragment uit een van zijn liederen luidt:
Ik heb geen vader of moeder;
Mijn thuis is de sneeuwbergen;
Ik heb geen vriend of broeder;
Mijn vriend is het yogapad;
Ik heb geen bezit of rijkdom;
Mijn rijkdom is mijn realisatie;
Ik heb geen angst of twijfel;
Mijn angst is mijn egoïsme;
Ik heb geen dood of geboorte;
Mijn dood is mijn nirwana1.
Boeddha heeft zelf ook veel gezegd over innerlijke schoonheid, maar een van zijn bekendste uitspraken is deze:
“Zoals een lotus bloeit in een modderige vijver, zo kan de wijsheid schitteren in een onzuiver hart.”
Deze spreuk betekent dat innerlijke schoonheid niet afhankelijk is van uiterlijke omstandigheden, maar van de zuiverheid van de geest. Een lotus is een symbool van zuiverheid, schoonheid en verlichting in het boeddhisme. Een modderige vijver staat voor de wereld vol lijden, onwetendheid en begeerte. Boeddha leert dat we door meditatie, ethiek en wijsheid onze geest kunnen zuiveren en onze innerlijke schoonheid kunnen laten stralen, net als een lotus die boven de modder uitstijgt.
Een andere spreuk van Boeddha over innerlijke schoonheid is deze:
“De ware schoonheid van een vrouw wordt niet bepaald door haar uiterlijk, maar door haar deugden.”
Deze spreuk benadrukt dat innerlijke schoonheid meer waard is dan uiterlijke schoonheid. Een vrouw die vriendelijk, eerlijk, medelevend en wijs is, heeft een ware schoonheid die niet vergaat met de tijd. Een vrouw die alleen op haar uiterlijk vertrouwt, heeft een vergankelijke schoonheid die geen geluk brengt.
In het taoïsme
Het taoïsme ziet schoonheid als een manier om de waarheid, de goedheid en de verlichting te benaderen en te ervaren. Het taoïsme aanvaardt de wereld zoals die is en probeert, dit in tegenstelling tot het confucianisme en boeddhisme, schoonheid in onze wereld van smart en zorgen te vinden. Het taoïsme heeft een rijke traditie van kunstzinnige expressie, die verschillende vormen aanneemt in verschillende culturen en scholen. Taoïstische kunst heeft als doel om de geest te zuiveren, te verheffen en te transformeren. Taoïstische kunstenaars gebruiken vaak symbolen, kleuren, vormen en geluiden om de leer van de Tao te verbeelden en over te brengen. Taoïstische kunst kan ook een vorm van meditatie zijn, waarbij de kunstenaar zich concentreert op het object of het proces van creatie. Taoïstische kunst kan ook een vorm van devotie zijn, waarbij de kunstenaar zijn of haar respect en dankbaarheid toont aan de Tao en andere verlichte wezens.
Een voorbeeld van taoïstische kunst is tai chi, een bewegingsleer die gebaseerd is op de principes van yin en yang. Tai chi wordt beoefend als een manier om lichaam, geest en hart in harmonie te brengen. Tai chi wordt ook gezien als een vorm van schoonheid, die zowel esthetisch als ethisch is. Esthetisch omdat tai chi een elegante en gracieuze beweging is, die het oog behaagt. Ethisch omdat tai chi een houding van nederigheid, vriendelijkheid en mededogen bevordert.
In het confucianisme
Confucius heeft veel gezegd over schoonheid, maar een van zijn bekendste uitspraken is deze:
"Alles heeft zijn schoonheid, maar niet iedereen kan het zien."
Deze spreuk betekent dat schoonheid niet afhankelijk is van uiterlijke vormen, maar van de innerlijke kwaliteiten. Een persoon die wijs, eerlijk, vriendelijk en deugdzaam is, heeft een ware schoonheid die niet vergaat met de tijd. Een persoon die alleen op zijn uiterlijk vertrouwt, heeft een vergankelijke schoonheid die geen geluk brengt.
Een andere spreuk van Confucius over schoonheid is deze:
"De hele kunst van het spreken is: begrepen te worden."
Deze spreuk benadrukt dat schoonheid ook een kwestie van communicatie is. Een persoon die helder, bondig, respectvol en overtuigend spreekt, heeft een mooie taal die het hart raakt. Een persoon die vaag, langdradig, grof of onzinnig spreekt, heeft een lelijke taal die het oor kwetst.
"Gekunstelde taal en nederig gedrag zijn zelden tekenen van medemenselijkheid."1
Deze uitspraken suggereren dat Confucius niet veel waarde hechtte aan uiterlijke schijn, maar aan innerlijke kwaliteiten. Hij vond dat mensen zich niet moesten verbergen achter valse woorden of gebaren, maar zich moesten uiten met eerlijkheid, duidelijkheid en respect. Hij geloofde ook dat mensen verantwoordelijk waren voor hun eigen reputatie, en dat ze die niet konden verbeteren door zich anders voor te doen dan ze waren.
Confucius was een voorstander van een eenvoudige en natuurlijke levensstijl, die in harmonie was met de Weg (Tao) van de hemel. Hij was tegen elke vorm van overdrijving, verspilling of extravagantie. Hij waardeerde de schoonheid van de kunst, de muziek en de rituelen, maar alleen als ze een morele of educatieve functie hadden. Hij was ook een groot bewonderaar van de oude wijzen, die volgens hem een voorbeeld waren van soberheid, wijsheid en deugdzaamheid.
Esoterische betekenis in Kalaba, Rider Waite en Thot Tarot
- In de kabala wordt de ster kaart geassocieerd met de sefira Tiferet, die staat voor schoonheid, harmonie, balans en mededogen. De ster kaart symboliseert dan ook de innerlijke schoonheid, de hoop, de inspiratie en de verbinding met het goddelijke licht. De ster kaart wordt ook wel gezien als een verwijzing naar de ster van David, het symbool van het joodse volk en het koningschap van David.
- In de rider waite tarot wordt de ster kaart afgebeeld als een naakte vrouw die water giet uit twee kruiken, een in een vijver en een op het land. Ze staat onder een heldere hemel met acht sterren, waarvan er een groter is dan de rest. De ster kaart betekent hier dat je een periode van vernieuwing, genezing en spirituele groei doormaakt. Je hebt vertrouwen in jezelf en in het universum, en je voelt je verbonden met je hogere zelf en je levensdoel.
- In de thot tarot wordt de ster kaart vervangen door de kaart van de Prinses van Schijven, die een zwangere vrouw toont die een schijf vasthoudt met het teken van Aarde. Ze staat in een vruchtbaar landschap met een rivier en een berg op de achtergrond. De Prinses van Schijven duidt op het potentieel voor materiële en spirituele overvloed, creativiteit, vruchtbaarheid en manifestatie. Ze is ook een symbool van de aardse moeder, die zorgt voor haar kinderen en de natuur.
