1. Algemene betekenis / Tarot de Marseille
De algemene betekenis van “jugement” in de tarot de marseille is die van verandering, bewustwording, wedergeboorte en inspiratie. Het is een kaart die aangeeft dat er een nieuw begin mogelijk is, na een periode van introspectie en zelfreflectie. De kaart toont een engel die met een trompet de opstanding van de doden aankondigt, wat symbool staat voor de spirituele transformatie die de persoon doormaakt. De kaart nodigt uit om te luisteren naar de innerlijke stem, die de weg wijst naar een hoger doel.
Volgens Alejandro Jodorowsky, een bekende tarotist en filmmaker, is de kaart van het oordeel een uitnodiging om alle grenzen te overschrijden en je te verbinden met het goddelijke. Hij zegt: "Ik wis permanent alle grenzen." Hij beschouwt de kaart als een uitdrukking van de onsterfelijke en immateriële bewustzijn, die een dringende oproep doet om op een andere manier te leven. Hij legt ook de nadruk op het belang van de muziek, die de goddelijke natuur voortbrengt.
Visueel toont de kaart op zich van het oordeel toont een engel die met een trompet de opstanding van de doden aankondigt. De doden staan op uit hun graven, met hun armen geheven naar de hemel. De engel symboliseert de goddelijke boodschap, die een nieuwe fase in het leven inluidt. De doden staan voor het verleden, dat wordt losgelaten om plaats te maken voor het nieuwe. De kaart duidt op een verandering, een bewustwording, een wedergeboorte en een inspiratie.
De kaart van het oordeel nodigt je uit om te luisteren naar je innerlijke stem, die je roept om je ware zelf te ontdekken en te uiten. Het is een kaart die aangeeft dat er een nieuw begin mogelijk is, na een periode van introspectie en zelfreflectie. De kaart moedigt je aan om je te bevrijden van alle beperkingen en angsten die je tegenhouden, en om je te verbinden met je hogere doel. De kaart vraagt je om je leven te herzien en te evalueren, en om te kiezen voor wat echt belangrijk is voor jou.
Een bekende tarotist en filmmaker die veel over de kaart van het oordeel heeft geschreven, is Alejandro Jodorowsky. Hij beschouwt de kaart als een uitdrukking van de onsterfelijke en immateriële bewustzijn, die een dringende oproep doet om op een andere manier te leven. Hij zegt: “Ik wis permanent alle grenzen.” Hij legt ook de nadruk op het belang van de muziek, die de goddelijke natuur voortbrengt.
2. Carl Jung en de Archetypes
Carl Jung was een beroemde Zwitserse psychiater en psychotherapeut die een theorie ontwikkelde over het proces van individuatie, of het worden van een geïntegreerd en authentiek individu. Volgens Jung is individuatie een natuurlijk en instinctief proces dat gericht is op de realisatie van het zelf, of het centrum van de persoonlijkheid dat zowel het bewuste als het onbewuste omvat.
Jung benadrukte het belang van oordeel in het proces van individuatie, omdat het een functie is die helpt om de tegenstellingen en conflicten die zich voordoen tussen het bewuste en het onbewuste te verzoenen. Oordeel is het vermogen om te evalueren, te beslissen en te kiezen tussen verschillende mogelijkheden of alternatieven. Jung onderscheidde twee soorten oordeel: rationeel en irrationeel.
Rationeel oordeel is gebaseerd op logica, redenering en objectieve criteria. Het is gerelateerd aan de denkfunctie, die analyseert, classificeert en ordent de informatie die wordt waargenomen. Irrationeel oordeel is gebaseerd op intuïtie, gevoel en subjectieve criteria. Het is gerelateerd aan de gevoelsfunctie, die waardeert, waardeert en harmoniseert de informatie die wordt waargenomen.
Jung geloofde dat een evenwichtige ontwikkeling van beide soorten oordeel essentieel is voor het proces van individuatie, omdat ze beide aspecten van de realiteit weerspiegelen. Een persoon die alleen rationeel oordeelt, kan geneigd zijn om het onbewuste, het irrationele en het symbolische te negeren of te onderdrukken, wat kan leiden tot een verlies van creativiteit, spontaniteit en authenticiteit. Een persoon die alleen irrationeel oordeelt, kan geneigd zijn om het bewuste, het rationele en het concrete te verwaarlozen of te verwerpen, wat kan leiden tot een verlies van helderheid, consistentie en realiteitszin.
Jung stelde dat een persoon die streeft naar individuatie moet leren om zijn of haar dominante oordeelsfunctie aan te vullen met de tegenovergestelde functie, om zo een meer volledige en geïntegreerde visie op zichzelf en de wereld te bereiken. Dit vereist een proces van zelfreflectie, zelfkritiek en zelfcorrectie, waarbij de persoon zich bewust wordt van zijn of haar eigen vooroordelen, beperkingen en mogelijkheden.
3. In het boeddhisme
Boeddha benadrukte het belang van oordeel, of het vermogen om te evalueren, te beslissen en te kiezen tussen verschillende mogelijkheden of alternatieven. Hij gaf ons verschillende principes, praktijken en hulpmiddelen om ons oordeel te ontwikkelen en toe te passen op verschillende gebieden van ons leven. Hij leerde ons om ons oordeel te baseren op:
Boeddha moedigde ons aan om kritisch, onafhankelijk en verantwoordelijk te zijn voor onze eigen gedachten, woorden en daden. Hij moedigde ons ook aan om empathisch, vriendelijk en altruïstisch te zijn voor alle levende wezens, ongeacht hun verschillen. Hij moedigde ons ten slotte aan om aandachtig, alert en wijs te zijn in elk moment, elke situatie en elke relatie. Hij leerde ons om ons oordeel te gebruiken als een middel om onszelf en anderen te helpen groeien in wijsheid en mededogen, niet als een wapen om onszelf of anderen te kwetsen of te onderdrukken. Hij leerde ons om ons oordeel te gebruiken als een weg naar verlichting, niet als een obstakel voor bevrijding.
Hier zijn enkele van zijn uitspraken die hierop betrekking hebben:
4. in het taoisme
Het taoïsme benadrukt het belang van oordeel, of het vermogen om onderscheid te maken tussen wat in overeenstemming is met de Tao en wat niet. Het taoïsme leert dat oordeel niet gebaseerd moet zijn op conventionele normen, regels of dogma’s, maar op intuïtie, ervaring en wijsheid. Het taoïsme moedigt ons aan om ons eigen innerlijke kompas te volgen, dat ons leidt naar onze eigen unieke weg.
Een van de belangrijkste bronnen van het taoïstische oordeel is het boek van de Tao Te Ching, of het Boek van de Weg en de Deugd. Dit is een verzameling van 81 korte verzen die de essentie van de Tao en de kunst van het leven volgens de Tao uitdrukken. De Tao Te Ching is geschreven door Lao Tzu, of de Oude Meester, die wordt beschouwd als de stichter van het taoïsme.
Een ander belangrijk aspect van het taoïstische oordeel is het gebruik van symbolen, metaforen en paradoxen om de complexiteit en mysterie van de Tao over te brengen. Een bekend symbool is het yin-yang symbool, dat de complementariteit en interdependentie van tegengestelde krachten in het universum voorstelt. Een bekende metafoor is die van water, dat zacht, vloeiend en nederig is, maar toch sterk, aanpasbaar en doordringend. Een bekende paradox is die van wu wei, of niet-handelen, dat betekent handelen zonder inspanning of dwang, door je over te geven aan de natuurlijke loop der dingen.
Het taoïsme leert ons dus om ons oordeel te gebruiken als een middel om ons af te stemmen op de Tao, niet als een doel op zich. Het taoïsme leert ons ook om ons oordeel te gebruiken als een bron van creativiteit, flexibiliteit en harmonie, niet als een oorzaak van starheid, conflict of lijden. Het taoïsme leert ons ten slotte om ons oordeel te gebruiken als een weg naar verlichting, niet als een obstakel voor bevrijding. Hier enkele citaten om dit te illustreren.
Deze citaten laten zien dat de taoïstische filosofen oordeel beschouwden als een belemmering voor het begrijpen en volgen van de Tao, of de Weg. Ze benadrukten het belang van loslaten, aanpassen, eenvoud, spontaniteit en harmonie.
5. In het confucianisme
Het confucianisme benadrukt het belang van het juiste oordeel en voorzichtigheid in het leven, vooral in relatie tot de sociale orde, de morele waarden en de menselijke relaties.
Het juiste oordeel, of het vermogen om te onderscheiden wat goed en kwaad, juist en onjuist, gepast en ongepast is, is volgens het confucianisme gebaseerd op de volgende principes:
De voorzichtigheid, of het vermogen om voorzichtig, discreet en verstandig te handelen, is volgens het confucianisme gebaseerd op de volgende praktijken:
6. Esoterische betekenis in kabala, rider waite en thot tarot
De judgement kaart in het Nederlands heet het oordeel. Het is de twintigste kaart van de grote arcana in de tarot. De kaart symboliseert een moment van afrekening, wedergeboorte en transformatie.De kaart toont meestal een engel die op een trompet blaast, terwijl mensen uit hun graven opstaan om geoordeeld te worden.
De esoterische betekenis van de oordeel kaart kan verschillen naargelang de tarot traditie of het tarot spel dat men gebruikt. Hieronder volgen enkele voorbeelden van de esoterische betekenis van de oordeel kaart in de kabbala, de Rider Waite tarot en de Thoth tarot.
In de boekhandel
Wanneer een boze heks het Meetjesland teistert, neemt de Dwaas het op zich om naar de tovenares op zoek te gaan en haar een halt toe te roepen. Daarbij wordt hij vergezeld door de ridder, en het wordt al snel duidelijk dat ze elkaars hulp meer dan nodig hebben om hun doel te bereiken.
Er bruist iets in het keizerrijk. Verandering zit in de lucht. De elfenpoort is gesloten, maar hoe lang nog? Een Dwaas wordt geboren in een dorp. Een Prinses wordt geboren in een paleis. Het Magische Hert wacht in het donkere woud.
Het gevaar van de slang dreigt grip te krijgen op de Prinses en de Dwaas, zelfs in de weelde van hun paradijs. Kunnen ze van het Loze Vissertje en de Dulle Griet leren om zichzelf niet te verliezen in deze strijd? De Ridder der Speren en de Bard hopen ondertussen de Keizer te bevrijden uit zijn gevangenschap, zelfs al zijn ze constant op de vlucht - niet alleen voor de Raad, maar voor de onophoudelijke natuurrampen die het Keizerrijk teisteren!
De Ridder weet dat alleen uit onverwachte hoek het onvoorstelbare een kans krijgt, en laat dit nu net de specialiteit zijn van de Bard. In De Duivelse Draak en de Val van de Keizer wordt de reis door de tarotkaarten verder gezet op spectaculaire wijze die alles en niets aan de verbeelding overlaat.